TEST:
Jaki est sekret Twojego szczęścia?
Część 1
Jaką osobą jesteś na co dzień??
INSTRUKCJA:Wybierz odpowiedź, która najbardziej Ci pasuje!
1.Zapowiada się piękny,słoneczny dzień.
Planujesz więc wybrać się:
A.Do galerii handlowej
B.Na spacer do lasu
C.Na sesję foto z kumpelą
2.Nauczycielka zapowiedziała trudny sprawdziań.
Co robisz dzień wcześniej wieczorem?
A.Przeglądam podręcznik
B.Planuję się wyspać
C.Robię coś na laptopie
3.Przygotowujesz się do występu w szkolnym konkursie piosenki.
Jak się relaksujesz?
A.Gadam z przyjaciółką
B.Leżę i słucham fajnej muzy
C.Na spokojnie powtarzam tekst piosenki
4.Miałaś ciężki dzień i jesteś strasznie zmęczona.
Na co pozwalasz sobie przed snem?
A.Tańczę przy ulubionych kawałkach
B.Przeciągam się i szeroko ziewam
C.Oglądam jaką fajną konedię
5.Jak określiłabyś styl,w jakim ozdobiłaś pokój?
A.Pomieszanie z poplątaniem
B.Relaksujący i spokojny
C.Kolorowy i zabawny
Część 2.Które piosenki pasują do Ciebie?
A.Good Time, DieYoung, Chasing the Sun, Live While We're Young
B.Cisza, Don't Wake Me Up, Little Things, The A-Team
C.Kiss You, Flirt, Gangnam Style, Beauty and a Beat
Część 3.Jakie jest twoje motto?
A.BĄDŹ OSOBĄ, KTÓRĄ CHCESZ BYĆ,
NIE JAKĄ CHCĄ CIĘ WIDZIEĆ INNI.
B.NIE KAŻDY DZIEŃ JEST FAJNY
ALE KAŻDEGO DNIA PRZYTRAFIA SIĘ COŚ FAJNEGO.
C.ŻYCIE JEST ŁATWIEJSZE KIEDY SIĘ ŚMIEJESZ.
Część 4.Co nosisz w torebce
A.magazyn, lizaki, mp3, okulary słoneczne
B.cukierki, perfumy, puder, lusterko
C.kalendarzyk, komórkę, gumy, portfel
ROZWIĄZANIE:
Większość A jesteś Debby Rayan
Większość B jesteś Taylor Switt
Większość C jesteś Zendaya Coleman
Zagadka na dziś:
Czy Bella Thorne jest mistrzem ping-ponga?
A.Tak, gra świetnie.
Bez trudu pokonała swojego
chłopaka Tristana
B.Dopiero się uczy gry.
Ale robi stałe postępy
Oko zwierciadło duszy, zwierciadło ciała
 
Jak szybko i bezboleśnie ocenić 
stan zdrowia, wykryć ewentualne zagrożenia, wybrać najbardziej 
odpowiedni styl życia i odżywiania. Taką znaną od dawna, skuteczną i 
całkowicie nieinwazyjną metodą kompleksowej oceny stanu zdrowia jest 
IRYDOLOGIA. Nauka ta umożliwia diagnozowanie na podstawie wyglądu 
tęczówki.
Irydologia nie jest metodą nową. 
Odczytywanie chorób na podstawie tęczówki oka ma swoją bardzo długą 
historię. Pierwsze informacje na ten temat pochodzą z czasów, gdy 
pasterskie plemiona zamieszkujące dzisiejsze tereny Chin i Indii po 
wyglądzie oczu oceniały wartość kupowanych zwierząt. Wierzono, że 
choroby „wchodzą” do ciała, a „wychodząc z niego pozostawiają swoje 
piętno w postaci różnych znaków na oczach. Metoda ta znana była również w
 starożytnym Egipcie, zajmowali się nią kapłani faraona Tutenchamona. Z 
tych czasów zachowały się dwa papirusy o długości 50 m i szerokości 1,5 
metra na którym spisano całą ówczesną wiedzę z tej dziedziny. Są one 
przechowywane w Bibliotece Babilońskiej i pomimo upływu kilkudziesięciu 
wieków nadal stanowią wiarygodne źródło informacji. Niebywałą sensacją 
okazały się również wykonane przez kapłanów-lekarzy fotografie tęczówek 
sporządzone na pokrytych związkami srebra płytkach. Płytkę taką 
podnoszono na wysokość oka chorego na odległość 2 cm i trzymano równo 4 
minuty, po czym smarowano ja odpowiednią cieczą i znowu przenoszono w 
okolicę oczu na 30 sekund. Po chemicznej obróbce powierzchnia tabliczki i
 wizerunek na niej stawały się kolorowe. Jaskrawe barwy przedstawiające 
tęczówkę na metalu zachowały się do naszych czasów i możemy na nich 
rozpoznać na co chorowali władcy Egiptu. Irydologią zajmowali się też 
m.in. Hipokrates, Paracelsus i Leonardo da Vinci. W XIX w. irydologią 
popularyzował ją Peczelli. To on sporządził pierwszą mapę tęczówek oczu,
 która aktualna jest do dziś. Duże osiągnięcia w tej dziedzinie mieli 
również: szwedzki pastor N. Lijeguyst, Rudolph Sznabel (Wielka 
Brytania), Bernard Jensen (USA), E.Wielchowier (Rosja), W.Kriwenko 
(Ukraina).
Oko jest jednym z najbardziej 
wrażliwych narządów naszego ciała. Bardzo szybko reaguje na zmiany w 
układzie krwionośnym i nerwowym, które zazwyczaj są wynikiem procesów 
chorobowych zachodzących w organizmie. Dzieje się tak dlatego, iż 
właśnie w oku umiejscowione są zakończenia połączeń nerwowych 
powiązanych z każdym narządem wewnętrznym i każdą częścią naszego ciała.
 Stąd właśnie wygląd tęczówki zdradza obecny stan naszego zdrowia, a 
także zmiany jakie zaszły w przeszłości lub jakie mogą się jeszcze 
pojawić. Diagnoza z tęczówki jest bezbolesna i nieszkodliwa dla oczu. 
Lekarz ogląda obie gałki oczne w lampie szczelinowej, która powiększa 
obraz kilkadziesiąt razy i rozjaśnia tęczówkę, dzięki temu wszystkie 
zmiany na ich powierzchni są dokładnie widoczne. Stawiając diagnozę 
irydolog uważnie ogląda całe oko. Zwraca uwagę na kształt i 
umiejscowienie źrenicy, odcień bieli gałki ocznej oraz wygląd spojówki. 
Głównie jednak koncentruje się na tęczówce.
Każdy z nas, w oparciu o mapy 
irydologiczne może obserwować swoją tęczówkę i dokonać wstępnej 
autodiagnozy. Oczywiście, nie zastąpi ona fachowego badania, ale może 
skłoni do refleksji nad własnym zdrowiem. Wiele chorób rozpoznawanych 
jest zdecydowanie za późno, kiedy pojawią się już wyraźne oznaki 
kliniczne. Na mapach precyzyjnie przedstawiono, w jakich miejscach 
znajdują się pola projekcyjne mózgu, serca, żołądka, nerek i wszystkich 
pozostałych organów. Tak więc, oglądając oko, można błyskawicznie i 
całkowicie nieinwazyjnie diagnozować większość chorób.
 
 
Warto się przyjrzeć całemu oku, m.in. kształtowi i wielkości źrenicy:
małe źrenice są sygnałem skłonności do chorób żołądka
zbyt duże źrenice sygnalizują bezsenność i nerwicę
źrenice owalne i zniekształcone mogą świadczyć o zaburzeniach ukrwienia mózgu
zaczerwienione białka to sygnał braku witamin
zamglone oczy są oznaką słabej odporności
czarne kreski biegnące w stronę źrenicy wskazują na zaburzenia przemiany materii
niewielkie płytki na brzegu tęczówki na podatność na choroby reumatyczne
wąskie pierścienie wokół tęczówki na zaburzenia przyswajania wapnia
Spojówki powinny
 być wyraźnie różowe. Mocne zaczerwienienie oznacza infekcję lub chorobę
 reumatyczną, jednak czerwone, zaognione spojówki mają też często ludzie
 przemęczeni i niewyspani. Jeśli spojówki są żółtawe, prawdopodobnie 
masz problemy z wątrobą. Blade spojówki mogą oznaczać niedokrwistość.
Twardówki,
 czyli białka oczu, powinny odznaczać się czystą bielą. Odcień 
niebieskawy lub sinawy świadczy o diecie zbyt ubogiej w wapno, co może 
być przyczyną próchnicy zębów oraz osteoporozy. Żółte plamki na białym 
tle mogą świadczyć o zbyt dużym poziomie cholesterolu. Zażółcone białko 
oka najczęściej sygnalizuje żółtaczkę. Większe plamki w kolorze krwi są 
oznaką artretyzmu lub choroby reumatycznej. Popękane naczynka oznaczają 
najczęściej zbyt wysokie ciśnienie krwi.
Źrenice w
 obydwu oczach powinny znajdować się dokładnie w środku tęczówki, być 
okrągłe i równej wielkości. Rozszerzają się lub zwężają wpuszczając 
odpowiednią ilość światła. Wszelkie przesunięcia lub zmiana kształtu 
mogą oznaczać kłopoty z funkcjonowaniem podstawowych układów i narządów 
wewnętrznych. Małe źrenice są sygnałem skłonności do chorób żołądka, 
zbyt duże sygnalizują bezsenność i nerwicę, a owalne i zniekształcone 
mogą świadczyć o zaburzeniach ukrwienia mózgu.
Oczy zdrowego człowieka mogą być 
brązowe, niebieskie albo barwy będącej mieszaniną tych dwóch kolorów. 
Wszystkie inne to oznaka zatrucia organizmu. Zieleń sygnalizuje brak 
wewnętrznej równowagi. Czasem oczy zmieniają kolor, np. niebieskie u 
miłośnika niezdrowego jedzenia brązowieją, a orzechowe jaśnieją na 
zdrowej diecie. Kolor zdradza też predyspozycje do chorób. Niebieskoocy 
są bardziej narażeni m.in. na chorobę wrzodową, reumatyzm, artretyzm, a 
także niedomagania serca i krążenia, choroby tarczycy, nerek, układu 
oddechowego oraz alergie. Szare i zielone oczy zdradzają skłonność do 
gromadzenia toksyn w układzie nerwowym i pokarmowym oraz kłopotów z 
trawieniem. Brązowe i czarne świadczą o predyspozycjach do schorzeń 
układu dokrewnego, kamicy nerkowej i nerwicy, nadprodukcji żółci i 
miażdżycy.
Powieki opuchnięte
 i zsiniałe mogą świadczyć o nieprzespanej nocy lub płaczu. Jeśli jednak
 opuchlizna oczu nie jest spowodowana żadnym z nich, może to być 
spowodowane kłopotami z nerkami. Gdy opuchlizna widoczna jest tylko na 
górnej powiece, to znak, że cierpisz na schorzenia woreczka żółciowego. 
Jeśli na powiekach dostrzegasz żółte cętki lub białe grudki, zbadaj swój
 poziom cholesterolu, bo tego typu zmiany mówią, że jest on stanowczo za
 wysoki.
Samodzielne rozpoznanie 
dolegliwości trzeba używać z umiarem, dlatego jeśli coś Cię zaniepokoi, 
skonsultuj się z irydologiem bądź zapytaj swojego lekarza rodzinnego.
Co to jest Irydologia?
Irydologia jest 
metodą medycyny niekonwencjonalnej. Zajmuje się diagnozą stanu zdrowia 
na podstawie wyglądu tęczówki oka. Umożliwia kompleksową ocenę stanu 
zdrowia, oraz ocenę układów i narządów organizmu. Podstawowym założeniem
 irydologii jest stwierdzenie, że każdej części naszego organizmu 
odpowiada ściśle określony obszar na powierzchni tęczówki oka. Jest to 
możliwe bo nasze organy wewnętrzne są połączone nerwami z określonymi 
częściami tęczówki. W ten sposób wszystkie zmiany chorobowe w naszym 
organizmie od razu są widoczne na tęczówce.
Może zamiast kawy herbata?
Kawa i jej tajemnice
Może zamiast kawy herbata?
Zamiast kawy herbata ? Czemu nie !
Napar przyrządzany z liści i pąków grupy roślin, nazywanych tą samą nazwą, należących do rodzaju    kamelia(Camellia). Rośliny te są do siebie podobne, traktowane jako odrębne gatunki lub odmiany jednego gatunku – herbaty chińskiej(Camellia sinensis). Dawniej zaliczano je do rodzaju Thea, różnią się od innych kamelii zawartością substancji swoistych i kilkoma drobnymi cechami morfologicznymi. Polska nazwa herbata (/herba-ta/) to zbitka pochodząca od łac. herba thea (gdzieherba oznacza po prostu "ziele" podobnie jak yerba; wariant hierba; w hiszpańskim yerba mate). Rośliny uprawiane są w wielu krajach strefy zwrotnikowej, także poza Azją, dla pączków i liści, z których po uprzednim przygotowaniu (suszenie, czasami fermentacja) przyrządza się napar.Nazwą "herbata" określa się również napary z innych ziół, dlatego w użyciu są określenia: herbata rumiankowa, paragwajska,Rooibos, z suszu owocowego.

Kawa i jej tajemnice

Kawa i jej tajemnice...
Napój sporządzany z palonych, a następnie zmielonych lub poddanych instantyzacji ziaren kawowca, zwykle podawana na gorąco. Pochodzi z Etiopii, w Europie pojawiła się około XVI wieku. Jedna z najpopularniejszych używek na świecie i główne źródło kofeiny. Działa pobudzająco i orzeźwiająco, przyspiesza przemianę materii i zwiększa sprawność myślenia. Zawiera przeciwutleniacze, które zapobiegają powstawaniu wolnych rodników. Spożywana w dużych ilościach może jednak być szkodliwa dla zdrowia. Rocznie produkuje się około 6,7 miliona ton kawy.
Odkrycie kawy...
Owoce kawowca wykorzystywane były w Etiopii już w I tysiącleciu p.n.e. Spożywano je gotowane z dodatkiem masła i soli, lecz nie uprawiano, tylko zbierano ze stanowisk naturalnych. Przypuszczalnie w XIII lub XIV w. przywiezione zostały przez kupców arabskich do Jemenu,
 który do dziś dostarcza najdroższą kawę. Prawdopodobnie tam opracowano 
metodę preparowania nasion przez prażenie i wytwarzanie z nich napoju, 
który Beduini rozpowszechnili w całej Arabii. Z odkryciem kawy wiążą się dwie legendy. Pierwsza przypisuje związane z tym zasługi sufiemu Shaikh ash-Shadhilemu. Miał on w czasie swojej wędrówki po Afryce przypadkiem
 natrafić na stado wyjątkowo pobudzonych kóz. Z ciekawości spróbował 
zjadanych przez nie owoców, poznając ich niezwykły wpływ na organizm 
człowieka. Druga, bardzo podobna historia jako odkrywcę podaje 
etiopskiego pasterza o imieniu Kaldi.

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz